چگونگی رابطه امام و امت. درسی از امام رضا(ع) برای حاکمان جامعه و مدیران دولتی

الامام الانیس الرفیق، و الوالد الشفیق، و الأخ الشقیق، و الام البرة بالولد الصغیر و مفزع العباد فی الداهیة النآد.: . 

امام مونسی است غمگسار، و پدری است مهربان، و برادری است مهربان و (در مهربانی مانند) مادری است نیک ‏رفتار نسبت به فرزند خردسال، و او پناه مردمان است به هنگام پیش‏آمدهای ناگوار. 

رابطه‏ ی امام با امت، نقش بسیار مهمی در شکل دادن به مسائل مالی و حل مشکلات اقتصادی دارد. رابطه اگر اسلامی باشد - چنان‏که امام رضا علیه‏ السلام» در گفتگو با مأمون ترسیم کرده‏اند - دولت از مردم فاصله ندارد، و خبر هر نوع انحراف و ظلمی از هر کس، در اسرع وقت به او می‏رسد، و او چاره می‏اندیشد و ظلم را برطرف می‏سازد.

از دیدگاه امام رضا علیه ‏السلام»، حاکم باید چنین باشد که همگان بویژه طبقات محروم، بتوانند - به معنای واقعی - به او دست یابند و خواسته ‏ی خود را برای او بازگو کنند. در این حدیث که از آن امام بزرگ آوردیم، آرمانی‏ترین شکل رابطه ‏ی دولت و مردم به نمایش گذاشته شده است. امام با بکار بردن واژه ‏های انیس» و رفیق» نزدیکی و انس با مردم و در دسترس بودن را مطرح ساخته است. مردم ‏دوستی امام با تعبیرهای پدر مهربان» و برادر شفیق»، مشخص شده است، بلکه از این فراتر رفته زمامدار را در جامعه‏ی اسلامی، چون مادر مهربان نسبت به کودک خردسال، معرفی کرده است.  

منابع: عیون اخبار الرضا(ع)

        مسند الامام رضا (ع)